تالاب بزوجیق یکی از تالاب های شهرستان هشترود است که در ۴۰ کیلومتری این شهر، بین روستای بزوجیق و گنج آباد در یک فرو رفتگی طبیعی در ۴۶درجه و ۴۵دقیقه و ۴۹ثانیه طول شرقی و ۳۷درجه و ۲۵دقیقه و ۳۴ثانیه عرض شمال واقع شده است.

مساحت تالاب بزوجیق تقریبا ۱۰ هکتار بوده و شکل آن دایره ای است. ارتفاع این تالاب ۱۶۹۰ متر بالاتر از سطح دریاهای آزاد است. عمق این تالاب در بعضی نقاط حدود ۳ متر بوده و نسبت به تالاب های ذولبین و یانیق بیشتر است. علیرغم لب شور بودن آب آن همانند سایر تالاب های منطقه با شروع فصل سرما در یخبندان فرورفته و همزمان با سایر تالاب ها یخ آن ذوب می شود.

این تالاب متعلق به دولت است و آب و مراتع اطراف آن مورد استفاده حاشیه نشینان قرار می گیرد. با پمپاژ از آب تالاب در مزارع استفاده می کنند. زمین های اطراف تالاب دیم زار است و بخشی نیز حالت مرتعی دارد و دام داران از علوفه های تالاب و مراتع استفاده می کنند.

آب این تالاب از جریانات سطحی حاصله از نزولات جوی و چشمه موجود در محل تامین می شود.  شوری موجود در آن عمدتا مربوط به املاحی است که از حوزه آبریز در طی سالیان دراز وارد تالاب شده است.

در ترکیب پوشش گیاهی تالاب، درخت یا درختچه دیده نمی شود . در زمان پرآبی پوشش گیاهی داخل تالاب را عمدتا گیاهان آب زی بن در آب و غوطه ور تشکیل می دهند. لازم به ذکر است که در این تالاب ماهی وجود ندارد.

تالاب بزوجیق از طرق جاده هشترود روستای بزوجیق در مسیر جاده هشترود به مراغه قابل دسترسی است.

با توجه به سهل الوصول بودن تالاب و وجود گونه های پرندگان زارآور در فصل بهار و تابستان و خوش آب و هوا بودن آن در تابستان می توان گردشگران طبیعت را برای اقامت کوتاه مدت به آن جذب کرد.

این تالاب طبق طبقه بندی کنوانسیون رامسر، از نوع دایمی palustrine با آب شیرین تالاب شور می باشد.

این تالاب از نظر قانونمندی مناطق تحت مدیریت سازمان محیط زیست هیچ جایگاهی را نداشته و جزو مناطق آزاد محسوب می شود و حفاظتی از تالاب صورت نمی گیرد. بنابراین در فصول مجاز مورد استفاده شکارچیان قرار گردفته و این خود خطری برای جمعیت اردک سرسفید در این زیستگاه است.

در فاصله سال هاى ۱۳۷۵ تا ۱۳۷۷ وضع تالاب هاى ذولبین، بزوجیق و یانیق از نظر میزان آب و پوشش نیزار مطلوب بوده است. دراین فاصله زمانى اردک سرسفید به عنوان گونه نادر و حمایت شده براى تابستان گذرانى و جوجه آورى، فروردین ماه هر سال در تالاب هاى سه گانه بویژه ذولبین و بزوجیق، سکنى مى گزید. در سال ۱۳۷۸ به دلیل بروز خشکسالى شدید و افت میزان بارش، سطح آب تالاب هاى سه گانه هشترود بشدت کاهش یافته و حتى تالاب ذولبین به طور کامل خشک شد. این وضع به بحران زیستى تالاب ها منجر شد تا آنجا که اردک هاى سرسفید دراین سال قبل از جوجه آورى و در اوایل تابستان، تالاب ها را ترک کردند. فروردین ماه ۱۳۷۹ شاهد حضور ۲۳ قطعه اردک سرسفید، شامل ۱۵ قطعه نر و ۸ قطعه ماده در تالاب مصنوعى ملاجق و یک قطعه اردک سرسفید نر در تالاب طبیعى بزوجیق بود اما حضور این تعداد اردک سرسفید در تالاب هاى یادشده به دلیل کمى آب و عدم وجود پوشش مناسب نیزار در سد خاکى ملاجیق، دیرى نپایید و آنها پس از چند روز منطقه را ترک و احتمالاً به تالاب قورى گل، مهاجرت کردند.